بَشیراً و نَذیراً

وَ هو الفَتّاحُ العَلیمُ

بَشیراً و نَذیراً

وَ هو الفَتّاحُ العَلیمُ

بَشیراً و نَذیراً

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته، خوش آمدید
بنده از سال 1386 با پارسی بلاگ وارد دنیای
مجازی شدم و اکنون هم با بلاگ مشغول تاثیر
گذاری بر دنیای حقیقی هستم!

دنبال کنندگان ۳ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
آخرین نظرات

۱۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «داود نوروزی» ثبت شده است

طلبگی، دنیایی سراسر شوق بندگی

گفت‌وگو ـ مرضیه اینانلو
بخش دوم و پایانی
در صفحه کار و دانش هفته گذشته با روحانی جوانی به نام داود نوروزی به گفتگو نشستیم. طلبه‌ای که در سنین نوجوانی وارد حوزه شد و حالا در آستانه چهل سالگی مشغول تحصیل درس خارج در حوزه علمیه قزوین و همچنین امام جماعت مسجد شیشه‌گرها و آقا سید کاظم است. این روحانی دستی هم در عکاسی، وبلاگ نویسی و باغبانی دارد و همین عوامل سبب شد تا سوژه یکی از قسمت‌های مجموعه مستند یکی از میان جمع در شبکه افق سیما شود.
گفتگو با این روحانی را از سال‌های ابتدایی ورودش به حوزه آغاز کردیم و به بررسی فضای مجازی و تبلیغ دین که خود یکی از فعالان این حوزه است، رسیدیم. خواننده ادامه این گفتگو باشید.
حدیثی از بزرگان
وجود ماهواره‌ها و اینترنت و تغییر سریع سبک زندگی‌ها شاید امروزه دینداری را سخت‌تر از گذشته کرده باشد. مساله‌ای که نوروزی دیدگاهش در این رابطه را این طور بیان می‌کند: از احادیث و روایات معصومین(ع) نمایان است که زمانی فرا می‌رسد که یک مسلمان باید مانند روباهی که بچه‌اش را از یک لانه به لانه دیگر می‌برد و مدام جایش را تغییر می‌دهد تا آن را از خطر سایر حیوانات درنده حفظ کند، دین خود را نگهداری می‌کند.
اگرچه دینداری مشکل تر شده اما اگر کسی بخواهد می‌تواند از عهده‌ی این کار بربیاید.
وی ادامه می‌دهد: کمبود بودجه از جمله مشکلات بزرگی است که باعث می‌شود نتوانیم برنامه‌های جذابی برای مردم جامعه و جوانان تدارک ببینیم و آن‌ها را به اماکن و تجمعات مذهبی علاقمند کنیم. با تمام این صحبت‌ها حدیث زیبایی از رسول اکرم(ص) در خصوص دینداران آخرآلزمان وجود دارد که خطاب به امام علی(ع) می‌فرمایند: عجیب‌ترین و مهم‌ترین مردم کسانی هستند که ایمانشان برتر و یقینشان کامل‌تر است. افرادی هستند که در آخرالزمان می‌آیند در حالی که نه پیامبر را دیده‌اند و نه حجت و امام را در عین حال ایمان می‌آورند به سیاهی در سفیدی (ایمان به خطوط سیاهی که در برگه سفید نوشته شده مثل قرآن و روایات و ...)
از عکاسی تا باغبانی
عکاسی یکی از فعالیت‌های روحانی گزارش ماست که هم زمان با ورودش حوزه آن را به صورت تجربی آغاز کرده و همچنان هم به این کار ادامه می‌دهد. نوروزی می‌گوید: آن اوایل یک دوربین قدیمی 110 داشتم که وقتی در روستا بودم طبیعت و زمانی هم که به قزوین می‌آمدم از حوزه و طلبه‌ها عکاسی می‌کردم. دوستان هنرمندی هم داشتم که عکس‌هایم را از نظر هنری تایید می‌کردند و همین امر تشویقی بود تا عکاسی را دنبال کنم و فوتوبلاگی برای نمایش آن‌ها درست کنم. چون خداوند بهترین هنرمند و عکس هم نگاه کردن ظریف و دقیق‌ به نعمت‌های الهی است.
امام جماعت مسجد آقا سید کاظم از وبلاگ‌هایش هم اینطور می‌گوید: حدود سه سال پیش یک وبلاگ برای روستای پر رود ایجاد کردم که اخبار و مطالب و عکس‌های مربوط به روستا را در آن قرار می‌دهم. یک وبلاگ شخصی هم دارم که مطالب دینی و مناسبتی را به اشتراک می‌گذارم. به عنوان نمونه در ماه رمضان شرح دعاهای هر روزه و در ماه محرم محتوایی مربوط به واقعه عاشورا را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهم. در یکی از شبکه‌های اجتماعی نیز صفحه‌ای به نام راهیان نور را مدیریت می‌کنم که تمام افرادی که به این سفر رفته‌اند عکس‌ها و خاطرات و دلنوشته‌های خود را در آن صفحه به اشتراک می‌گذارند. برای مدرسه علمیه شیخ‌الاسلام هم یک وبلاگ خبری را اداره می‌کردم که پس از راه‌اندازی سایت رسمی این مدرسه، فعالیت وبلاگ به حالت تعلیق درآمد.
پدر این طلبه جوان در روستا باغداری می‌کند و هر از گاهی از کمک‌های پسرش بهره‌مند می‌شود. نوروزی می‌گوید: هر وقت فرصت کنم حتما برای کمک به پدرم به روستا می‌روم. چون به عنوان یک فرزند وظیفه من است که در آبیاری و چیدمان محصول و سایر کارهای باغ به پدرم کمک برسانم.
کمبود فضای آموزش
حالا وقت آن رسیده که نوروزی از دغدغه‌های یک طلبه در قزوین صحبت کند. وی می‌گوید: در سال‌‌های بسیار دور قبل از اینکه حوزه‌های علمیه تاسیس شود، قزوین مرکزیت دینی و مذهبی داشت آن زمان حوزه علمیه صالحیه در خیابان مولوی بالغ بر 500 نفر طلبه داشت و تعداد زیادی در حوزه مشغول به آموزش طلبگی بودند که الان یا تخریب شده‌اند و یا به درمانگاه و مراکز دیگری تبدیل شده‌اند.
نوروزی ادامه می‌دهد: در قزوین هنوز هم علاقمندان زیادی برای ورود به حوزه وجود دارد که آن را می‌توان از تعداد زیاد شرکت کنندگان در آزمون ورودی هر سال متوجه شد اما متاسفانه به دلیل کمبود فضا و حوزه، میزان پذیرش طلبه در قزوین بسیار اندک است و بسیاری از داوطلبان مستعد و علاقمند پشت درهای حوزه می‌باشند.
در پایان مصاحبه وقتی از او می‌خواهم تا دنیای طلبگی را برایمان توصیف کند مکث می‌کند تا واژه مناسبی برای بیان آن پیدا کند و در نهایت صحبت‌هایش را با این جمله به پایان می‌رساند.
دنیای واقعی طلبگی، یک دنیای معنوی و سراسر شور و اشتیاق نسبت به خدا و دین و ولایت و مردم است.
شنبه 5 اردیبهشت 1394
۰ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۲ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۱:۰۴
داود نوروزی
طلبگی، دنیایی سراسر شوق بندگی

گفت‌وگو ـ مرضیه اینانلو: در یکی از روزهای پایانی سال 93، در تکاپوی مردم برای شروع سال نو و هیاهوی برنامه‌های تلویزیونی، مستندی از شبکه افق پخش شد به نام یکی از میان جمع ـ مستندی چند قسمتی که هدفش معرفی و ترویج سبک زندگی اسلامی ـ دینی بود و در هر قسمت سراغ یکی از فعالین این حوزه می‌رفت در یکی از قسمت‌ها زندگی یک طلبه جوان قزوینی سوژه مستند می‌شود. طلبه‌ای که در کنار درس و کار، هم عکاسی می‌کند، هم وبلاگ‌نویسی و هم باغبانی. داود نوروزی روحانی فعالی است که در نخستین روز از نخستین فصل سال متولد شده و با شروع سال جدید، چهلمین بهار زندگی خود را تجربه می‌کند. او که با تشویق مادربزرگ پا به این مسیر گذاشته، هم‌اکنون در حال تحصیل درس خارج در حوزه علمیه قزوین است و امام جماعت نمازهای ظهر در مسجد شیشه‌گرها و نمازهای مغرب در مسجد آقا سیدکاظم پخش این مستند بهانه‌ای شد تا ما هم گفت‌وگویی با این روحانی جوان داشته باشیم.
آغاز طلبگی از نوجوانی
فروردین سال 54 در روستای پررود الموت‌غربی متولد شده است. مقاطع ابتدایی و راهنمایی را در همان روستای زادگاهش به اتمام می‌رساند و قبل از آنکه دبیرستان را آغاز کند مادربزرگ حرف‌هایی در گوشش زمزمه می‌کند. نوروزی از آن روزها این‌طور یاد می‌کند: «اقوام من از سمت مادری بسیار متدین بودند و اگرچه لباس روحانیت به تن نداشتند؛ اما باسواد و به قول آن دوران ملّا بودند. حدودا 14 ساله بودم که مادربزرگم از حوزه و طلبگی برایم حرف زد و با توصیه و تشویق ایشان و علاقه‌ای که خودم داشتم از روستا به قزوین آمدم و تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه ملاوردی‌خان آغاز کردم. راهی که تا به امروز آن را ادامه داده‌ام و بابت آن بسیار خوشحال و هر روز دعاگوی مادربزرگم هستم».
مقاطع مقدماتی، سطح یک، سطح دو و سطح سه مراحل تحصیلی یک طلبه در حوزه علمیه است که نوروزی در توضیح این مراحل می‌گوید: «در سطح مقدماتی، دروس صرف و نحو، احکام، بلاغت و بیان آموزش داده می‌شود.
سطح یک وارد اصول فقه و منطق شده و در سطح دو این دروس گسترده‌تر و موشکافانه‌تر تدریس و بررسی می‌شدند.
تحصیل درس خارج هم در سطح سه آغاز می‌شود. پس از مقدمات و سطح یک که به آن پایه‌ی ششم هم گفته‌ می‌شود. آزمونی برگزار می‌گردد که طلابی که این آزمون را با موفقیت سپری کنند ملبس به لباس روحانیت و عبا و عمامه می‌شوند».
طلبه‌ای در لباس سربازی
وقتی از او می‌پرسم که با چه هدفی پا در مسیر طلبگی گذاشته است مانند سایر سوال‌ها ابتدا اندکی مکث و تامل می‌کند و در جواب می‌گوید: «وظیفه‌ی اصلی حوزه تربیت مفسر و مجتهد است که چشم‌انداز من هم برای آینده رسیدن به درجه‌ی اجتهاد است. البته مهمتر از هر هدفی، داشتن ظرفیت لازم برای رسیدن به آن جایگاه است و شاید من ظرفیت رسیدن به چنین مقامی را نداشته باشم.
از آنجا که لباس سربازی امام زمان(عج) را به تن کرده‌ام از خود آقا کمک خواسته‌ام تا هر جا که لیاقت آن را دارم من را پیش ببرند».
امام جماعت مسجد شیشه‌گرها ادامه می‌دهد: «الان طلبه‌ها بعد از اینکه مراحل اولیه تحصیل در حوزه را به اتمام می‌رسانند وارد کارهای مختلف و ادارات می‌شوند. از یک طرف اقدام مناسبی است زیرا بخشی از وظایف خود را با حضور در سازمان‌های مختلف انجام می‌دهند اما از طرف دیگر فرصت کمتری برای ادامه تحصیل و پژوهش باقی می‌ماند. من همواره در تلاش بوده‌ام تا در هر زمینه‌ای که فعالیت می‌کنم برای دین و جامعه مفید و ثمربخش باشم.
ممکن است این فعالیت تبلیغ باشد یا تحقیق و یا هر زمینه‌ی دیگری، مهم خدمت و نتایج سودمند آن است».
درس با طعم چالش و مباحثه
نوروزی صحبت‌هایش را با مقایسه وضعیت حوزه قبل و بعد از انقلاب ادامه می‌دهد و می‌گوید: «تا قبل از انقلاب روحانیت نقش و مسئولیتی در امور نظام و مدیریت دولت نداشت و صرفا کارهای مذهبی و تبلیغاتی بر عهده‌ی این قشر از جامعه بود. اما پس از پیروزی انقلاب حضور روحانیت و مسئولیت آنها زیاد شد و به تبع آن حساسیت مردم جامعه هم نسبت به آنها افزایش یافت».
این روحانی پایه‌ی ده حوزه اضافه می‌کند: «در خصوص حوزه‌های علمیه نیز اکنون شرایط و محدودیت‌های خاصی از لحاظ ثبت‌نام و پذیرش و ... وجود دارد و مانند زمان قبل از انقلاب نیست که افراد با هر سن و میزان تحصیلاتی بتوانند وارد حوزه شوند. روند ورود و طی کردن مسیر در حوزه پیچیده‌تر شد، اما از طرفی امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هم افزایش یافته است.
نوروزی جدیت در تحصیل را از ویژگی‌های مهم یک طلبه عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: «مدیریت و سیستم حوزه علمیه به گونه‌ای است که طلبه باید تمام درس‌ها را جدی بگیرد. به طور مثال استاد توصیه می‌کند طلبه‌ها درس جلسه آینده را پیش مطالعه کنند و پس از تدریس بحث مورد نظر جلسه‌ای تشکیل می‌شود و به نام مباحثه. در این جلسه موضوع به بحث گذاشته می‌شود. طلبه‌ها نظر می‌دهند، انتقاد می‌کنند و در نهایت استدلال‌های یکدیگر را به چالش می‌کشند».
فضایی مجازی اما حقیقی
وقتی صحبت از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به میان می‌آید، نوروزی به ضعف در تولید محتوای مناسب اشاره می‌کند و می‌گوید: «مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی‌های خود بیان کردند که اگر مسئولیت زیادی نداشتند خودشان مسئولیت فضای مجازی را بر عهده می‌گرفتند و وقتی دستور تشکیل شورای رسانه‌های مجازی صادر شد، نشان از اهمیت این حوزه داشت. این فضا اسمش مجازی است اما تاثیر بسیار زیادی بر فضای حقیقی ما دارد.
این طلبه جوان اضافه می‌کند: «ما باید محتواسازی کنیم چون در غیر این صورت مجبور هستیم مطالبی را که بیگانگان و دشمنان تولید می‌کنند استفاده کنیم که آنها هم در واقع هدفی جز سیطره و تخریب دین و فرهنگ ما ندارند. الان فضا و امکانات برای تبلیغ دین بسیار گسترده است. اگر در گذشته منبر تنها رسانه عمومی برای مردم و دین بود اما امروزه ابزارهای متنوعی برای ترویج دین اسلام وجود دارد که روحانیت هم باید از آنها به شکل درستی برای پیشبرد اهداف و انجام وظایفش استفاده کند».
نوروزی ادامه می‌دهد: «البته در قم موسساتی وجود دارد که سال‌هاست در زمینه‌ی تولید نرم‌افزارهای دینی و قرآنی فعالیت می‌کنند و همچنین سازمان تبلیغات اسلامی وب‌سایتی به نام تبیان را راه‌اندازی کرده است که یکی از پربیننده‌ترین سایت‌های ایرانی است و اخبار و مباحث متنوعی را پوشش می‌دهد».

شنبه 29 فروردین 1394

۰ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۱ فروردين ۹۴ ، ۰۱:۴۲
داود نوروزی

به نام خدا

مستند «یکی از میان جمع»، درباره سبک زندگی اسلامی، پخش در شبکه افق

 

 

مدت زمان: 23 دقیقه 43 ثانیه

«یکی از میان جمع» این هفته به سراغ روحانی مستقر در یکی از روستاهای قزوین و سبکی که او برای زندگی خویش بر اساس آموزه های دینی برگزیده می پردازد.

به گزارش ... مجموعه «یکی از میان جمع» به تاثیر دین در سبک زندگی افراد جامعه می پردازد.

سبک زندگی دینی همان چیزی است که رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید بارها بر آن تاکید و دولت ها را به نهادینه سازی این فرهنگ در جامعه توصیه کرده اند.

البته سبک زندگی دینی تنها به امور عبادی و حضور مقطعی در مکان های مقدسه خلاصه نمی شود بلکه هدف از آن، زندگی در همه مراحل و همه زمان ها بر اساس آموزه های وحیانی و دستورات شرع مقدس است نه الزاما عمل عبادی؛ به عبارت دیگر هرگاه انسان و جامعه بشری بتواند زندگی خود را مطابق با آنچه خداوند صلاح و مصلحت بندگانش می داند تنظیم کند و پیش ببرد، سبک زندگی دینی را هم پیاده کرده است.

در این قسمت از مجموعه حاضر، به معرفی داود آقا نوروزی روحانی اهل یکی از روستاهای قزوین پرداخته می شود. او علاوه بر فعالیت های علمی به کار در باغی در زمین های پدری نیز مشغول است.

مهدی محمدخانی تهیه کنندگی و کارگردانی «یکی از میان جمع» را بر عهده دارد.

این قسمت از مجموعه ساعت ۲۲,۳۰ روز چهارشنبه ۲۰ اسفندماه و تکرار آن روز بعد ساعت ۱۳:۳۰ از شبکه افق پخش خواهد شد.

 
۱ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۴ ، ۱۸:۳۹
داود نوروزی

کاروران زیارتی ناظرین شورای نگهبان قزوین در هفتمین روز از نوروز سال هزار و سیصد و نود و سه، همراه با راهیان نور، روانه مناطق جنگی هشت سال دفاع مقدس شدند. در این سفر نورانی و معنوی کاروان شورای نگهبان از اروندکنار منطقه عملیاتی والفجر هشت و شلمچه و معراج شهداء در اهواز و هویزه و طلائیه و دهلاویه و خرمشهر و بهشت شهدای آبادان و ... دیدن کردند و عطر و بوی جبهه ها و شهداء و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس گرفتند.

برای مشاهده ی همه عکس ها به ادامه مطلب مراجعه فرمایید. و برای دانلود و دریافت هر عکس هم بر روی آن کلیک کنید.

برای دیدن حدود صد و بیست عکس دیگر بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

چون عکس ها با سایز بزرگ بارگذاری شده اند به ادامه مطلب بروید و چند دقیقه صبر کنید

دریافت
عنوان: کجایند مردان بی ادعا
حجم: 2.5 مگابایت
توضیحات: کجایند مردان بی ادعا

لطفاً play کنید

راهیان نور، نوروز 1393، کاروان شورای نگهبان قزوین راهیان نور، نوروز 1393، کاروان شورای نگهبان قزوین

۰ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۸ فروردين ۹۳ ، ۱۹:۵۰
داود نوروزی

اناده

مسافرت ها معمولاً خیلی خاطره انگیزند. مخصوصاً اگر مسافرتی خاص و در ایامی مخصوص باشد. و بالاخص اگر آدمی خاص و برای منظور و هدفی خاص به سفری رفته باشد. در پست قبل عرض کردم که با توفیقات الهی و با توجهات امام زمان عج، دهه محرم امسال روانه الموت شرقی با مرکزیت شهر معلم کلایه شدم. و در آنجا هم حجت الاسلام شعبانی مسئول و نماینده دفتر تبلیغات اسلامی، بنده را در به اَناده یکی از محله های شهر معلم کلایه اعزام کرد. در اَناده میزبان بنده آقای حسن رجبی که بازنشسته فرهنگی هستند، بودند. فردی بسیار مقید و متدین که البته این تدیّن و تقید به دین در بینشان خانوادگی است که در پست قبلی نوشتم. اما برای اینکه شما را هم با این خاطرات شریک کنم، عکس هایی از این سفر معنوی را در این پست قرار می دهم تا به نوعی آرشیو بنده هم باشد.

(80 عکس) روی عکس یک کلیک کنید.

اناده اناده

ادامه عکس ها 

۳ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ آبان ۹۲ ، ۰۲:۰۴
داود نوروزی

به نام خدا

خداوند منّان توفیق داد تا امسال هم به نوکری امام حسین سید الشهداء علیه السلام مفتخر گردم و به شهر معلم کلایه و مسجد محله اناده مرکز بخش الموت شرقی اعزام بشوم و در خدمت مردم خوب و با فرهنگ این خطّه باشم.

مردم این محل با گویش زیبا و شیرین تاتی و بسیار مهربان و با فرهنگ بالا هستند و بیشتر اهالی را فرهنگیان مشغول و بازنشته تشکیل می دهند. و پیرمردهایی که کشاورز هستند. و در بین اهالی سه سرهنگ بازنشسته بودند که برادران رجبی در نیروی انتظامی و ارتش بودند و آقای اسد بابایی هم بازنشسته سپاه پاسداران بود. میزبان بنده هم جناب آقای حسن رجبی بود که معلم بازنشسته بود و برادر اخوان رجبی مذکور بود و یک برادر دیگرش هم معلم بازنشسته هستند و یک برادر دیگرش هم شهید شده است. یعنی از پنچ برادر، دو برادر در نظام و دو برادر هم در آموزش و پرورش که سابقه جبهه هم دارند و جانبازی؛ یک برادر هم شهید شده است. ضمن اینکه فرزند برادری که بازنشسته نیروی انتظامی هست هم شهید شده است. برادر بزرگتر حسن آقا که بازنشسته نیروی انتظامی است، بنیانگذار عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی در قزوین است و برادر دو قولوی حسن آقا که بازنشسته ارتش است، بنیانگذار ضد هواپیما ربایی در کشور است. 

در این پست با بسیجی شهید رضا رجبی آشنا می شویم و صفحه ی اینترنتی خودم را با رنگ و بوی شهادت مزیین و معطر می کنم و در پست بعدی هم تصاویری از عزاداری و دیگر برنامه های دهه محرم در محله اناده شهر معلم کلایه قرار می دهم. در ضمن بنده با فرزند ارشد این شهید آشنایی قبلی داشتم در قزوین، ولی نمی دانستم ایشان فرزند شهید و اهل اناده هستند. و در مسجد محل شناختم کامل شد.

بیوگرافی
رجبی، رضا: نهم خرداد ۱۳۳۱، در روستای اناده از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش صادق، کشاورز بود و مادرش گل‌صفاخانم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب سه پسر و یک دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و ششم خرداد ۱۳۶۷، در شیخ‌محمد عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. 

نام رضا رجبی
نام پدر صادق
نام مادر گل صفاخانم
محل شهادت شیخ محمد

محل تولد قزوین - اناده -بخش رودبار الموت تاریخ تولد ۱۳۳۱/۰۳/۰۹
محل شهادت شیخ محمد تاریخ شهادت ۱۳۶۷/۰۳/۲۶
استان محل شهادت - شهر محل شهادت -
وضعیت تاهل متاهل درجه نظامی
تعداد پسر ۳ تعداد دختر ۱
تحصیلات دیپلم رشته تجربی
عملیات سال تفحص 1374
محل کار بنیاد تحت پوشش
مزار شهید قزوین - قزوین - اناده-بخش رودبار الموت

خاطراتی از شهید

زینب رجبی: «عروسک چوبی»، یکی از کتاب‌هایی بود که پدرم برای من خریده بود و خیلی از شب‌ها خودش داستانش را به هنگام خواب، برایم می‌خواند. داستانی که شخصیت اصلی آن، دختری هم نام خودم، «زینب» بود.پدر، هر وقت این داستان را برایم می‌خواند، می‌دیدم اسامی شخصیت‌های داستان، دقیقاً اسامی اهل خانواده‌ی خودمان است؛ یعنی پدر «زینب»، «رضا» بود و مادرش «زهرا» و...پدرم به هیچ کس اجازه نمی‌داد به این کتاب دست بزند و همیشه خودش برایم کتاب را می‌خواند، تا این که در جنگ با دشمنان اسلام به شهادت رسید و من هم بعدها با سواد شدم و توانستم بخوانم.یک روز کتاب را پیدا کردم و به یاد پدرم، قصد کردم که یک بار خودم داستانش را بخوانم؛ اما در کمال ناباوری دیدم که اسامی شخصیت‌های داستان با آن چه پدرم می‌خواند، متفاوت است. حتی پدرم یک بخش از داستان را، که پدر «زینب» «سیگار» می‌کشد، هیچ‌وقت برایم نخوانده بود.

شهید رضا رجبی شهید رضا رجبی

شهید رضا رجبی شهید رضا رجبی

شهید رضا رجبی شهید رضا رجبی

شهید رضا رجبی شهید رضا رجبی

شهید رضا رجبی

 

به ادامه مطلب بروید 

۱ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۶ آبان ۹۲ ، ۰۲:۱۶
داود نوروزی

وبلاگ یکی از دوستان طلبه بنده چند عکس از تبلیغ امسال را گذاشته بود

بنده هم عکس های تبلیغ سال قبل که به روستای وربن الموت قزوین رفته بودم را در این پست قرار می دهم

وربن محرم نود و یک وربن محرم نود و یک

بقیه عکس ها را در ادامه مطلب ببینید

۰ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۵ آبان ۹۲ ، ۲۳:۰۳
داود نوروزی

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ غَشّنی بالرّحْمَةِ وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَةِ وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَةِ یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین.

خدایا بپوشان در آن با مهر ورحمت وروزى کن مرا در آن توفیق وخوددارى وپاک کن دلم را از تیرگیها وگرفتگى هاى تهمت اى مهربان به بندگان با ایمان خود.

تکخوانی دعای روز بیست و نهم ماه رمضان

همخوانی زیبای دعای روز بیست و نهم


اللّهم غشّنی فیه بالرّحمة

خدایا! در این روز مرا به رحمت خود بپوشان

در باره ی رحمت الهی و مسائل پیرامون آن رجوع بفرمایید به  شرح دعای روز نهم ماه رمضان  در همین وبلاگ.

ما امروز از خداوند می خواهیم که رحمت خود را شامل حال ما گرداند و ما را با آن بپوشاند و سراسر وجود مان را به رحمت الهی بپوشاند. چرا که اگر خداوند اراده کند که نعمتی از رحمت خود نسیب کسی بکند؛ هیچ کس نمی تواند جلوی آن را بگیرد. و اگر هم خواسته باشد از کسی رحمتش را دریغ کند و برخوردارش نکند، همه ی عالم نمی توانند آن را به او برسانند.

« ما یفتح اللهُ للنّاس مِن رحمةٍ فلا ممسک لها ، و ما یُمسک فلا مُرسل مِن بعده ؛ و هو العزیز الحکیم. یعنی: هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمی تواند جلو آن را بگیرد؛ و هر چه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست؛ و او عزیز و حکیم است.»(فاطر/2)

از طرفی هم تا ما خودمان را لایق و شایسته ی رحمت الهی نکنیم، رحمتش را شامل حال ما نمی کند. پس نزول رحمت الهی بر فردی و یا خانواده ای و یا جامعه ای، یک امر دو سویه است. در باره ی حقیقت رحمت در  شرح دعای روز نهم  گذشت، اما برای اینکه ما شامل رحمت الهی بشویم، شرایطی دارد.

خداوند در قرآن می فرماید که مجازاتش را برای هر کس که بخواهد می رساند ولی می فرماید که رحمتش همه چیز را فرا گرفته و عمومیت دارد. که این رحمت عام است. و شرایطی و وظایفی برای مرحومین بیان می کند:

« و اکتب لنا فی هذه الدّنیا حسنةً و فی الاخرةِ انّا هدنا الیک ؛ قال عذابی اُصیبُ به مَن اَشاءُ ، و رحمتی وسعت کلَّ شیءٍ ؛ فساکتبها للّذین یَتّقونَ و یُؤتونَ الزّکاةَ هم بآیاتنا یؤمنون. یعنی: (موسی گفت:) «و برای ما، در این دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرّر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده ایم.» (خداوند در برابر این تقاضا، به موسی ) گفت: « مجازاتم را به هر کس می خواهم می رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فرا گرفته؛ و آن را برای آنها که تقوا پیشه کنند، و زکات را بپردازند، و آنها که به آیات ما ایمان می آورند، مقرّر خواهم داشت.»(اعراف/156)

این رحمت فراگیر پروردگار ممکن است اشاره به نعمت ها و برکات دنیوی باشد که همگان را در بر گرفته و نیکو کار و گنهکار از آن بهرمند هستند. نیز می تواند اشاره به همه ی رحمت های مادّی و معنوی باشد؛ به این معنی که درهای رحمت الهی به روی همگان گشوده است و این خود مردمند که باید تصمیم بگیرند و از این در وارد شوند، و اگر کسی شرایط ورود در آن را فراهم نکند ، دلیل بر تقصیر خود اوست؛ نه محدود بودن رحمت خدا.(المیزان/ج8/ص279)

و در آخر آیه هم چند شرط برای ورود به رحمت الهی بیان می فرماید.

امام کاظم ع می فرماید: «اِنَّ اهل الارض لَمرحومونَ ما تَحابّوا و اَدّوا الامانةَ و عمِلوا بالحقّ. یعنی: همانا اهل زمین تا زمانی که با یکدیگر محبّت می ورزند، ادای امانت می کنند و به حق عمل می نمایند، مورد رحمت الهی قرار می گیرند.»

یعنی فقط نماز و روزه و عبادات فردی نیست که باعث بارش رحمت الهی می گردد، بلکه در جامعه و اجتماع هم باید اخلاق جاری باشد، تا خداوند رحمتش را شامل حال آن جمع کند. جامعه ای که در آن بی اخلاقی و دورویی و دروغ و تهمت و خیانت به امانات و حبّ قدرت و ... باشد خدا هم روی خود را از آن جامعه بر می گرداند و رحمت را از آنها دریغ می کند.

امانت معنای عامی دارد، اگر یک چیزی را به امانت گرفتن و سالم تحویل دادن، مصداق امانت داری هست؛ شرکت صحیح در انتخابات گوناگون کشور اسلامی و انتخاب درست و صحیح هم یکی دیگر از مصادیق ادای امانت است. چرا که اَدّوا الامانات الی اهلها ، امانات را به اهلش ادا کنید.

امیر مومنان علی ع می فرماید: « ببَذل الرحمةِ تُستَنزلُ الرّحمةُ. یعنی: با مهربانی به دیگران است که رحمت خدا فرو می آید.»

در جای دیگر می فرماید: «بذکر الله تُستنزلُ الرّحمة. یعنی: با یاد خداوند رحمت او فرود می آید.»

رسول الله ص می فرماید: « تَعَرَّضوا لرحمة الله بما اَمرکُم به من طاعته. یعنی: با فرمان بردن از رحمت خداوند، خود را در معرض رحمت خدا قرار دهید.»

خداوند دو نوع رحمت دارد: رحمت رحمایه و رحمت رحیمیه؛ یا رحمت عام و رحمت خاص. رحمت رحمانیه و یا عامش برای همه ی موجودات است و همه را شامل حال خود می کند. پس این رحمتی که ما از خداوند می خواهیم که به ما عنایت کند؛ رحمت رحیمیه و خاصه است. که مخصوص بندگان مقبول خداست. و این رحمت هم در آخرت هست، به همین خاطر است که ما در دعا می گوییم، یا رحمن الدنیا و رحیم الآخرة، در ابتدای هر کاری هم که با نام خدا آغاز می کنیم و می گوییم: بسم الله الرّحمن الرّحیم، هر دو صفت خداوند را نام می بریم. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در باره این دو صفت نیکوی الهی می فرماید: «رحمان، صیغه ی مبالغه و به معنای کثرت و فراوانی رحمت الهی است که شامل همه ی بندگان او اعمّ از مؤمن و کافر می شود و رحیم، صفت مشبّهه و بیانگر رحمت جاودان و نعمت دائمی خداوند است که ویژه ی بندگان مؤمن است.»

از پیامبر ص روایت شده که می فرمایند: «خداوند یکصد رحمت دارد و یکی از آنها را به زمین فرو فرستاد و بین مخلوقاتش تقسیم کرده است. با آن یک رحمت است که مخلوقات با هم مهربانی می کنند و به یکدیگر مهر می ورزند. نود و نه رحمت دیگر را برای خود نگهداشت و زمان ظهور آن را عقب انذاخته است و با آن نود و نه رحمت در روز قیامت بر بنگانش رحم می کند.» و همچنین روایت شده است: « خداوند آن یک رحمت را نیز می گیرد و صد رحمت را کامل می گرداند و در روز قیامت با صد رحمت - یعنی با همه ی رحمت خود - بر بندگانش رحم می کند.» البته روشن است که تعبیر صد رحمت برای نزدیک کردن مطلب به ذهن است؛ چرا که رحمت الهی بی نهایت و شمارش ناپذیر است. مانند همان درصدی که ما به کار می بریم.

با دانستن اینکه رحمت خداوند چیست و چه چیزی رحمت خدا را نازل می کند؛ شامل رحمت او نمی شویم. بلکه باید آنها را در زندگی جاری بکنیم. به همین خاطر فوراً از خداوند طلب توفیق الهی می کنیم. و عرض می کنیم:

و ارزقنی فیه التّوفیق و العصمة

و در این روز توفیق و پرهیز از گناهان را روزیم فرما

توفیق بندگی و عبادت و اطاعت و عمل به دستورات الهی ؛ و پرهیز و خودداری از گناهان و معاصی و نافرمانی و سرپیچی از دستورات الهی را امروز از خداوند می خواهیم.

اگر بخواهیم خداوند رحمتش را شامل ما کند باید موفق به انجام عبادات بشویم و از معاصی و نافرمانی بپرهیزیم و از افتادن به گناه خود دار باشیم.

« و ما توفیقی الاّ بالله علیه توکلتُ و الیه اُنیب. یعنی: توفیق من فقط بر خداست. بر او توکل کردم؛ و به سوی او باز می گردم.»(هود/88)

در اعمال اصلاً نباید به قدرت و توانایی خود تکیه کنیم. باید از خداوند توفیق انجام عبادات را بخواهیم. چون توانایی و قرت ما هم از اوست.

امام جواد ع می فرماید: «المومن یحتاج الی ثلاث خصال: توفیق من الله ...؛ یعنی: مومن نیازمن به سه خصلت است: یکی از آنها توفیق الهی است.»

امام جواد ع در جای دیگر می فرماید:« الثّقة بالله تعالی ثَمنٌ لکلّ غال و سُلّمٌ الی کلّ عال. یعنی: اعتماد و تکیه بر خداوند متعال، بها و ارزش هر کالای گرانبها و نردبان هر بلند پایگی است.»

در دعای امام زمان عج هم متوجه می شویم که در چه چیزی باید توفیق بطلبیم از خداوند تا خداوند توفیق انجام آنها را به ما عنایت بفرماید:

«اللّهم ارزقنا توفیق الطاعة و بعد المعصیة و صدق النیِة و عرفان الحرمة ...»

و طهّر قلبی من غیابت التُّهمة

و دلم را از تاریکی های مشکوک و اتهام پاک نما.

حالا که به آخر مهمانی رسیدیم، از خداوند می خواهیم که دیگر هیچ چیز غیر از خودش را در قلب ما باقی نگذارد. می خواهیم که حتّی شبهات را هم از قلب ما پاک کند. چون وقتی بنده ای گناه می کند، قلبش تیره می شود. در روایتی می خوانیم: « اِذا اَذنب الرّجل خرج فی قلبه نُکتةٌ سوداءَ فان تاب اِنمحت و اِن زاد، زادت حتّی تَغلبَ علی قلبه فلا یُفلح بعدها اَبداً. یعنی: هنگاهی که شخصی گناهی انجام می دهد، نقطه ای سیاه در قلبش پیدا می شود، پس اگر توبه کرد از بین می رود و اگر زیادشد گناهش، زیاد می شود آن نقطه ی سیاه تا اینکه بر قلبش غلبه پیدا می کند؛ در این صورت هرگز روی رستگاری را نخواهد دید.رستگار نخواهد شد بعد از آن ابداً.»

روز آخری از خداوند می خواهیم که قلب ما را از هر گناه و حتّی شبهه و چیزهای مشکوک هم پاک کند.

امام حسن مجتبی ع می فرماید: «اَسلم القلوب ما طهّر من الشّبهات. یعنی: سالم ترین قلب ها قلبی است که از شبهات پاک شده باشد.»

چرا که روز قیامت هیچ چیزبرای انسان نفعی ندارد مگر قلب سالم: «یومَ لا یَنفعُ مالٌ و لا بنون ؛ اِلاّ من اتی الله بقلبٍ سلیم. یعنی: در آن روز که مال و فرزندان سودی نمی بخشد ؛ مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید»

قلب سلیم یعنی قلبی که از هر گونه بیماری و انحراف اخلاقی دور باشد. امام صادق ع می فرماید:« قلب سلیم، قلبی است که خدا را ملاقات کند در حالی که غیر از او در آن نباشد.»

امام صادق ع می فرماید: « القلب حرم الله فلا تُسکن فی حرم الله غیر الله. یعنی: قلب حرم و خانه ی خداست، پس غیر خدا را ساکن آن نکن.»

پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه ی او نگذارم

امیر مومنان علی ع می فرماید: « قلوب عباد الطّاهرة مواضع نظر الله، فمن طهر قلبه نظر الله الیه. یعنی: دل ها و قلب های پاک بندگان خدا محل عنایت و نظر خداست، پس هر کس قلب و دلش را پاک از هواهای نفسانی بدارد، خداوند نظر و عنایت می کند به او و دل و قلب او.»

یا رحیماً بعباده المومنین

ای مهربان بر بندگان مومن.

ما از خداوند این خواسته ها را در هر روز از ماه رمضان داریم

اما ما هم باید این صفات را بشناسیم و خودمان را به آنها نزدیک کنیم

این دعاها توفیق الهی را شامل حال ما می کند که در راه هرآنچه از خداوند خواسته ایم

قدم برداریم

التماس دعا توفیق مزید

۱ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۵ مرداد ۹۲ ، ۲۳:۲۱
داود نوروزی

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .

خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات وگرامى دار در آن به حاضر کردن ویا داشتن مسائل ونزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله ها اى آنکه سرگرمش نکند اصرار وسماجت اصرار کنندگان.

تکخوانی دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان


اللّهم وفّر حظّی فیه من النّوافل

خدایا! در این روز بهره ام را از نافله ها فراوان فرما.

نوافل یعنی اعمال عبادی ولی اختیاری و انجام اعمال مستحبّی. نوافل و مستحبّات چون اختیاری هستند و واجب و فریضه و اجباری نیستند، اجر و پاداش برتری نسبت به فرائض دارند.

در مورد حقیقت عبادت امام رضا ع می فرماید:« لیست العبادةُ کثرة الصّیام و الصّلوة و انّما العبادة التّفکّر فی امر الله و فی قدرته. یعنی: حقیقت عبادت این نیست که انسان زیاد روزه بگیرد و یا زیاد نماز بخواند؛ بلکه حقیقت عبادت تفکر و تدبر در امر خدا و در قدرت پروردگار است.»

امام جواد ع می فرماید:« القصد الی الله تعای بالقلوب ابلغ من اتعاب الجوارح بالاعمال. یعنی: با دل ها به سوی خداوند متعال آهنگ نمودن، رساتر از به زحمت انداختن اعضاء با اعمال است.»

یعنی هماره به یاد و ذکر خدا بودن انسان را زودتر به مقصد می رساند تا اینکه خودمان را با اعمالی مثل روزه و نماز مستحبّی به زحمت بیندازیم. اصلاً ارزش عبادات دیگری مثل نماز و روزه هم بستگی به این دارد که چقدر دل های ما در آن لحظه با خداست و حضور قلب باید داشته باشیم تا آن عبادت ما مورد پذیرش الهی قرار بگیرد.

البته نماز و روزه و دیگر عبادات جوارحی جای خودشان را دارند و هیچ چیز نمی تواند جای نماز و روزه را بگیرد.

خداوند نافله ی شب را بر پیامبر با این آیه واجب کرد: «و مِن اللّیل فَتهجَّد به نافلةً لک عسی اَن یَبعثک ربُّک مقاماً محموداً. یعنی: و پاسی از شب را - از خواب برخیز و - قرآن و نماز بخوان این یک وظیفه ی اضافی برای توست امید است پروردگارت تو را به مقامی در خور ستایش برانگیزد.»(إسراء/79)

در میان اعمال مستحبّی قرائت و تلاوت قرآن جایگاهی ویژه دارد. مخصوصاً در ماه مبارک رمضان. نه تنها در ماه رمضان بلکه در ایام دیگر سال هم تلاوت قرآن اجر و پاداش فراوانی دارد و اءمّه ع برای قرائت هر سوره اجوری را بر شمرده اند. حتّی نگاه کردن به آیات الهی در قرآن هم بی پاداش نمی ماند. با این که قرآن برنامه زندگی ما است و باید خوانده بشود ، تا بتوان بعد از آن ، به دستورات آن عمل کرد؛ امّا نگاه کردن این شیوه نامه ی زندگی هم اجر دارد، خود حکمتی دارد. و آن هم این که ، قرآن کشش زیادی دارد مثل آهن ربا، و کسی که به آیات قرآن نگاه کند دوست دارد که بخواند و کسی که می خواند نمی خواهد به همین آسانی دست از خواندن بکشد. و تا اینها مقدّمه ای بشوند بر جاری کردن فرامین الهی قرآن در زندگی. شما هر چقدر بروشوری که داخل جعبه وسایل خریداری شده را نگاه کنید هیچ فایده ای برای شما ندارد، نمی تواند شیوه ی استفاده کردن آن وسیله را با نگاه کردن به آن فهمید، مخصوصاً اگر با زبان فارسی نباشد. حالا قرآن که زبان عربی است و بروشور ما از کارخانه ی خداست؛ حتّی اگر هر زبانی که داشته باشی، صرف نگاه به آن اجر دارد.

در حدیثی که قبلاً ذکر شده امام جعفر صادق ع می فرماید که درجات بهشت به اندازه تعداد آیات قرآن است و روز قیامت به قاری قرآن گفته می شود که: اِقرا وارقَ. بخوان و بالا برو و هر آیه ای که قرای قرآن می خواند یک درجه بالاتر می رود.

و اعمال مستحبی زیادی در قرآن و مفاتیح الجنان و روایات بیان شده اند.

و اَکرمنی فیه باِحضار المسائل

و مرا با اجابت خواسته هایم گرامی بدار.

همه ی خواسته ها و خواهش ها برای تقرّب به خداوند است. می خواهیم عبد صالح او باشیم. از خدا می خواهیم که در این راه رهنمون ما باشد و به ما با برآورده کردن حوائج و خواسته های ما، به ما عزّت ببخشد تا بدانیم نزد او احترام و مقام داریم. و ما را گرامی می دارد.

اگر عمل ما صالح باشد خداوند اجابت میکند: «فاستجاب لهم اَنّی لا اُضیع عمل عامل من ذکرٍ او انثی. خداوند درخواست آنها را پذیرفت - و فرمود: - من عمل هیچ عمل کننده ای از شمارا زن باشد یا مرد ضایع نخواهم کرد.»(آل عمران/195)

در روایات وارد شده که شخص دعا کننده به یکی از این نتایج میرسد: یا در همین دنیا اجابت می شود و خواسته اش برآورده می شود و یا ذخیره ی آخرت او قرار می گیرد و یا بلایی که در کمین او بوده را برمی گرداند و دفع می کند.

و قرّب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل

و وسیله ی مرا از میان وسایل به پیشگاهت نزدیک گردان.

«یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا الله و ابتغوا الیه الوسیلة و جاهدوا فی سبیله لعلّکم تُفلحون. یعنی: ای کسانی که ایمان آورده اید! از - مخالفت فرمان - خدا بپرهیزید؛ و وسیله ای برای تقرّب به او بجویید؛ و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.»(مائده/35)

بار الها، خالقا، با راز خلقت محرمم کن

بی خود از خود، عاشقم کن، فارغ از این عالمم کن


پوچ و تو خال چو، نی هستم، ندارم خود نوایی

از «نفخت فیه من روحی» دمی را همدمم کن


ای که در کعبه شرف دادی ز لطف خود حَجَر را

نیستم کمتر ز سنگی، شست و شو در زمزمم کن


«لا تکلنی طرفة عینٍ الی نفسی» خدایا

در صراط مستقیمت، فارغ از پیچ و خمم کن


تا نلغزد پای من، در پرتگاه زندگانی

دستگیری کن، توانم ده، خدایا محکمم کن


آن چنانم کن که خود از بندگانت می پسندی

هر چه کم دارم بیفزا، گر فزون دارم ، کمم کن


تا به کی در حسرت یک بارش رحمت بسوزم

من کویری خشک و بی آبم، ز اشکی پر نمم کن


کم نگردد سایه ی لطفت،اگر بر من هم افتد

شاخه ای بی حاصلم من، پُر بَرم کن خرّمم کن


بحر جودت بی کرانه، فیض بخشی هر زمانه

من حبابم، قطره ام کن، خود به دریا منضمم کن

یا من لا یشغله الحاح الملحین

ای خدایی که سماجت و پافشاری بندگان، تو را مشغول نمی سازد

ما از خداوند این خواسته ها را در هر روز از ماه رمضان داریم

اما ما هم باید این صفات را بشناسیم و خودمان را به آنها نزدیک کنیم

این دعاها توفیق الهی را شامل حال ما می کند که در راه هرآنچه از خداوند خواسته ایم

قدم برداریم

التماس دعا توفیق مزید

۳ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۵ مرداد ۹۲ ، ۰۰:۴۲
داود نوروزی

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ القَدْرِ وصَیّرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الى الیُسْرِ واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ

 یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین.

خدایا روزى کن مرا در آن فضیلت شب قدر را وبگردان در آن کارهاى مرا از سختى به آسانى وبپذیر عذرهایم وبریز از من گناه وبارگران را اى مهربان به بندگان شایسته خویش.

تکخوانی دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان

همخوانی زیبای دعای روز بیست و هفتم

اللّهم ارزقنی فیه فضل لیلة القدر

خدایا! روزی کن مرا در آن فضیلت شب قدر را

در این که حکمت مخفی بودن شب قدر چیست؛ دلایلی وجود دارد. البتّه به این یقین داریم که ، شب قدر به یقین یک شب است و این که در ماه مبارک رمضان قرار دارد؛ چرا که خداوند در قرآن می فرماید: «شهر رمضان الّذی اُنزل فیه القرآن. یعنی: ماه رمضان، ماهی که قرآن، در آن نازل شد.» و در سوره مبارکه قدر هم می فرماید: «انّا انزلناه فی لیلة القدر. یعنی: ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم.» ؛ پس شب قدر به یقین در ماه رمضان هست. این که می گویند شخصی برای درک شب قدر، تمام یک سال را شب زنده داری کرده است، یا این نقل درست نیست و یا آن شخص یا عالم، شب زنده داری کرده ولی نه برای درک شب قدر، این کار با آیاتی چند از قرآن مردود است. البتّه برای رسیدن به خدا راه به تعداد انسان ها وجود دارد و شاید او به دلایلی یقینی این اعمال را برگزیده بوده است و این کار برای شخص او درست بوده باشد. و الله العالم.

حکمت پنهانی شب قدر

ای خواجه چه گویی ز شب قدر نشانی هر شب شب قدر است، اگر قدر بدانی

هر چه که مخفی بماند بر ارزش آن افزوده خواهد شد.

هر راز که اندر دل دانا باشد باید که نهفته تر ز عنقا باشد

کاندر صدف از نهفتگی گردد در آن قطره که راز دل دریا باشد

در روایتی امیر مؤمنان حضرت علی ع می فرماید: «إنَّ الله تبارک و تعالی أَخفی أَربعةٌ فی اربعة: أَخفی رضاه فی طاعته، فلا تستصغرنَّ شیئاً من طاعته فرُبَما وافَق رضاهُ و انت لا تعلم ؛ و أَخفی سَخَطَه فی معصیته، فلا تستصغرنَّ شیئاً من معصیته، فربما وافقَ سخطه معصیته و انت لا تعلم ؛ و أخفی اجابته فی دعوته، فلا تستصغرنَّ شیئاً من دعائه فربما وافق إجابته و انت لا تعلم ؛ و أخفی ولیَّه فی عباده، فلا تستصغرنَّ عبداً من عبید الله، فربما یکونُ ولیّه و أَنت لا تعلم. یعنی: خدای تبارک و تعالی چها چیز را در چهار چیز پنهان کرد: رضای و خشنودی خود را در پیروی اش پنهان کرد، مبادا طاعتی را کوچک شماری، چه بسا رضای خدا در همان باشد و تو ندانی ؛ خشم خویش را در نافرمانی اش پنهان ساخته، مبادا گناهی را کوچک شماری، چه بسا خشم خدا در همان باشد و تو ندانی ؛ اجابتش را در دعاها پنهان ساخته، مباد دعای را کوچک شماری، چه بسا اجابت را در آن دعا قرار داده باشد و تو ندانی ؛ دوست و ولیّ خویش را در میان بندگانش پنهان ساخته، مبادا بنده اس از بندگان خدا را کوچک شماری، چه بسا همان دوست و یکی از اولیای خدا باشد و تو ندانی.»

شب قد مخفی است در چند شب از یک ماه سال، همان طور که «صلوة الوسطی» در بین نمازهای یومیه و «اسم اعظم» را میان اسماء الله و وقت قیام ساعت و هنگام قیام امام زمان عج و وقت مرگ را مشخص نفرموده است. و همچنین آن چهار چیزی که امیر مومنان در آن حدیث فرمودند.

استاد علی جهرمی در کتاب «حول لیلة القدر» وجوهی برای اختفای این شب ذکر کرده اند، که از آن جمله است: «اگر این شب معلوم بود، حرمت و عظمت در خور شأن را در نظر مردم نداشت. »

به قول سعدی:

شب ها اگر همه قدر بودی شب قدر، بی قدر بودی

در کشکول شیخ بهائی می خوانیم: « در مشهد رضوی، در ماه ذی القعده، سال 1007 این اشعار را گفتم:

تو ز دیو نفس اگر جویی امان رو نهان شو، چون پری از مردمان

چون شب قدر از همه مستور شد لاجرم از پای تا سر، نور شد

اسم اعظم چون کسی نشناسدش سروری بر کلّ اسماء بایدش

گنج خواهی، کنج عزلت کن مقام واستتر واستخف، عن کلّ الانام

تا تو نیز از خلق پنهانی همی لیلة القدری و اسم اعظمی»

و شاید هم به منظور تعظیم و بزرگداشت آن، مخفی است شب قدر، تا بندگان گناه کار با گناه حرمت آن را نشکنند.(شب قدر/ ناصر بافری بیدهندی)

لازم به ذکر است که: مسلّماً پیامبر و ائمّه طاهرین زمان شب قدر را می دانسته اند، لذا هنگامی که از امام ع سؤال می شود که آیا شما می دانید چه شبی، شب قدر است؟ می فرمودند: چگونه نمی دانیم، در حالی که ملائکه در آن شب ما را طواف می کنند.

خلاصه اگر دلیل این اختفاء را هم بخواهیم بدانیم، مثل رازی هست که گفته شده است، که دیگر راز نیست.

چه هر گوشه، تیر دعا افکنی امید است نا گه که صیدی زنی

خلاصه امروز از خدا می خواهیم که فضیلت شب قدر را در امروز روزی ما گرداند. انشاء الله

البتّه از برخی روایات استفاده می شود که سلام و رحمت و برکات شب قدر محرومند که عبارتند از:

شارب خمر ؛ آن کس که از گوشت خوک استفاده کند ؛ کسی که خود را به وسیله ی زعفران خوش بو کند ؛ آنان که در منزل خود سگ نگهداری می کنن.- مگر به خاطر مصالحی مشروع ؛ ملعونان ، ربا خواران، پیشوایان شرور، کافران، رشوه گیران، رشوه دهندگان، قاطعان رحم، شهوت رانان، کتمان کنندگان حقیقت، فتنه گران، ظالمان، شرابخواران، اهل تهمت و دروغ و غیبت، تارکان معروف و عاملان منکر، و عاق والددین و ساحران ؛ کسی که کینه ی برادر مسلمان خود را به دل گیرد و با او دشمن باشد.(شب قدر/ ناصر باقری بیدهندی)

پروردگارا فضیلت و برکات و سلام و رحمت شب قدر را روزی همه بگردان. الهی آمین

و صیّر اموری فیه من العسر الی الیسر

و تمام امور و کارهای مرا از مشکل و سختی به آسانی بگردان.

اصلاً خداوند هیچ وقت سختی و زحمت و عسر انسان را نمی خواهد ، بلکه او یسر و راحتی و آسانی انسان را می خواهد:« یُرید الله بکم الیسر و لا یرید بکم العسر. یعنی: خداوند راحتی شما را می خواهد؛ نه زحمت شما را.»(بقره/185)

خداوند با شرایطی شدّت را فرج می دهد و سختی و مشکل را آسان می کند. در قرآن و در سوره مبارکه لیل بعد از چند قسم می فرماید که سعی و کوشش و تلاش شما گوناگون است و در شرایطی در مسیر آسانی قرار می دهد شما را: «فأَمّا مَن اَعطی و اتّقی ؛ و صدّقَ بالحُسنی ؛ فسنُیسّره للیُسری. یعنی: امّا آن کس که - در را خدا - انفاق کند و پرهیز کاری پیش گیرد ؛ و جزای نیک الهی را تصدیق کند ؛ ما او را در مسیر آسانی قرار می دهیم.» (لیل/5-6-7)

« و امّا من بخِلَ و استغنی ؛ و کذّب بالحسنس ؛ فسنُیسّره للعسری. یعنی: امّا کسی که بخل ورزد و بی نیازی طلبد ؛ و پاداش نیک الهی را انکار کند ؛ بزودی او را در مسیر دشواری قرار می دهیم.»(لیل/8-9-10)

پس سخاوت آسانی و یسر و فرج الهی را نصیب انسان می کند. و بخل و خساست، عسر و سختی و شدّت در زندگی را حاصل می کند.

حضرت موسی ع از خداوند جهت هدایت امّت خویش از خداوند یسر و آسانی در کار را می کند، آنجا که به خدا عرض می کند: « ربّ اشرح لی صدری ؛ و یسّر لی امری. یعنی: موسی گفت: پروردگارا! سینه ام را گشاده کن ؛ و کارم را برایم آسان گردان.»(طه/25-26)

در آیه ای دیگر از قرآن ، شرط آسانی در کارها را ایمان و عمل صالح بیان می فرماید: « و اَمّا مَن ءامن و عمِلَ صالحاً فله جزاءَ الحُسنی و سنقول مِن امرنا یُسراً. یعنی: و امّا کسی که ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد، پاداش نیکوتر خواهد داشت؛ و ما دستور آسانی به او خواهیم داد.»(کهف/88)

تقوای الهی موجب آسانی در امر زندگی

«و مَن یَتّق الله یجعل له مِن امره یُسراً. یعنی: و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند کار را برای او آسان می سازد.»(طلاق/4)

انفاق به اندازه وسع انسان، موجب آسانی است

«لِیُنفق ذو سَعةٍ مِن سَعةٍ ، و مَن قُدِرَ علیه رزقه فلیُنفق ممّا ءاتاهُ الله ؛ لا یکلّف الله نفساً الاّ ما ءاتاها ؛ سَیجلُ اللهُ بعدَ عسرٍ یُسراً. یعنی: آنان که امکانات وسیعی دارند، باید از امکانات وسیع خود انفاق کنند و آنها که تنگدست اند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمایند؛ خداوند هیچ کس را جز به مقدار توانایی که به او داده تکلیف نمی کند؛ خداوند بزودی بعد از سختی ها آسانی قرار می دهد.»(طلاق/7)

سختی کارها و دشواری آنها خود دلیل آنست که بعد از آن راحتی نسیب انسان می کند

«فاِنَّ مع العسر یسراً ؛ اِنّ مع العسر یسراً. یعنی: به یقین با هر سختی آسانی است ؛ مسلّماً با هر سختی آسانی است.»(انشراح/5-6)

و اقبل معاذیری

و عذرهایم را بپذیر

در دعای کمیل هم با خداوند اینگونه راز و نیاز می کنیم:« و قد اتیتک یا الهی! بعد تقصیری و اسرافی علی نفسی معتذراً نادماً منکسراً مستقیلاً مستغفراً منیباً مقرّاً مذعناً معترفاً ، لا اَجد مفرّاً ممّا کان منّی؛ غیر قبولک عذری ، اللّهم فاقبل عذری و ارحم شدّة ضرّی.

یعنی : و من آمده ام به سوی تو ای پروردگارم! از تقصیر و اسراف بر خودم معذت خواهم و پشیمانم و شکست خورده و عفو خواه و آمرزش کننده و توبه کننده و مقرّ و دل نهاده و اعتراف کننده، جای گریز و فراری نمی یابم از آنچه در آن هستم و جز اینکه تو عذرم را قبول کنی ، بار الها! پس عذرم را بپذیر و رحم کن بر سختی و شدّت زیانم.»

و حُطَّ عنّی الذّنب و الوزر

و سنگینی گناهم را از دوشم بردار

امام سجاد زین العابدین و العارفین ع در مناجات التوابین از مناجات خمسه عشر اینگونه با خدای خویش مناجات می کند:

«الهی ان کان النّدم علی الذّنب توبةً فانّی و عزّتک من النّادمین، و اِن کان الاستغفار من الخطیئة حِطةً فانّی لک من المستغفرین. یعنی: خدایا! اگر پشیمانی از گناه توبه است قسم به عزّتت که من از پشیمانانم، و اگر استغفار و طلب آمرزش کردن موجب محو گناهان است من از آمرزش طلبانم.»

در دعایهای دیگر هم می گوییم: یا الهی اِنَّ ذنبی عظیم فعفوک اَعظم من ذنبی. بار الها! اگر گناه من بزرگ است، عفو و بخشش تو عظیم تر و بزرگ تر از گناه من است.

ان کان قَبُحَ الذّنب من عبدک فالیحسن العفو من عندک. خدایا! اگر گناه از بنده ات زشت و قبیح است ، عفو و گذشت در نزد تو نیکو و زیباست.

یا رؤفاً بعباده الصّالحین

ای رؤف و مهربان در حق بندگان شایسته و صالح

ما از خداوند این خواسته ها را در هر روز از ماه رمضان داریم

اما ما هم باید این صفات را بشناسیم و خودمان را به آنها نزدیک کنیم

این دعاها توفیق الهی را شامل حال ما می کند که در راه هرآنچه از خداوند خواسته ایم

قدم برداریم

التماس دعا توفیق مزید

۱ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۲ ، ۲۲:۳۰
داود نوروزی