بَشیراً و نَذیراً

وَ هو الفَتّاحُ العَلیمُ

بَشیراً و نَذیراً

وَ هو الفَتّاحُ العَلیمُ

بَشیراً و نَذیراً

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته، خوش آمدید
بنده از سال 1386 با پارسی بلاگ وارد دنیای
مجازی شدم و اکنون هم با بلاگ مشغول تاثیر
گذاری بر دنیای حقیقی هستم!

دنبال کنندگان ۳ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
آخرین نظرات

۳۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شرح دعا» ثبت شده است



"اللّهمَّ ارزُقنی فیهِ الذّّهنَ وَ التَّنبیهَ وَ باعِدنی فیهِ مِنَ السَّفاهَةٍ وَالتَّمویهِ واجعَل لی نصیباً مِن کُلِّ خَیرٍ تُنزِلُ فیهِ بِجُودِکَ یا اَجوَدَ الاَجوَدینَ."

خدایا در این روز مرا هوش و بیداری نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیری که در این روز نازل می فرمایی مرا نصیب بخش به حق جود و کرمت ای جود و بخشش دارترین عالم

ای ‌خدا ای ‌صاحب فضل عجیب

کن تو روزی اندر این ماه نجیب

بر من و هم بر عباد مومنین

ذهن و استعداد قابل یا حبیب

این عطا را از ره لطف و کرم

بر جمیع قابلین فرما نصیب

هم بیا گاهان تو ما را این زمان

بر حقایق چون به هر دردی طبیب

دور فرما از سفاهت وز جنون

لطف فرما تا شویم اکنون لبیب(1)

بر کمال و عقل و ادراکات ما

هر زمان افزوده فرما یا رقیب

کن مقرر بهر من از کل خیر

کاندر این مه آید از بالا نشیب

می‌دهیمت حق جود خود قسم

یا جواد و یا کریم و یا مثیب(2)


اللهم ارزقنی فیه الذهن و التنبیه
ذهن یعنی هوش و تیزهوشی و تنبیه یعنی بیداری و غافل نبودن؛
در روایات زیادی مشاهده کردم که هوش رابطه ای دارد با زیاد و یا کم خوردن غذا؛
علی ع : لا تجتمع الفطنة و البطنه .. یعنی: تیز هوشی و پر خوری با هم جمع نمی شوند.
علی ع : لا فطنة مع البطنه .. یعنی: با پر خوری، تیز هوشی در کار نیست.
علی ع : من زاد شبعه کظته البطنه ، و من کظته البطنه حجبته عن الفطنة
یعنی: هر که زیاد سیر شود پر خوری او را گرانبار کند و هر که پر خوری گرانبارش کند تیز هوشی را از او بگیرد.
علی ع : التخمة تفسد الحکمة ، و البطنة تحجب الفطنة .. یعنی: پر خوری حکمت را تباه می کند و  شکمبارگی هوش و ذکاوت را می برد.
پس این هم آموزشی دیگر از درس پیامبر ص به زبان دعا برای ما و دعای کنایه ای برای ما که به هوش باشیم  .. که در سحر و افطار مواظب هوش خود باشیم!
و جالب است که یکی از بیشترین مواردی که سبب تیز هوشی میشود در روایات ؛ ادب است.
علی ع : بالادب تشحد الفطن .. یعنی : ادب، سبب تیز هوشی می شود.
در کلام نورانی امام باقر ع هم رابطه ی عجیب هوش و غفلت را متوجه می شویم؛
امام باقر ع : ادفع عن نفسک حاضر الشر بحاضر العلم ، و استعمل حاضر العلم بخالص العمل ، و تحرز فی خالص العمل من عظیم الغفلة بشدة التیقظة ، و استجلب شدة التیقظة بصدق الخوف ..
یعنی: وجود شر و بدی را با حضور علم از خود بران و با عمل خالصانه و جود علم را به کار گیر و در عمل خالص با هوشیاری شدید و زیاد از غفلت دوری کن و با خوف راستین از خدا هوشیاری کامل را به دست آر.
جالب اینکه انگار امام محمد باقر ع این روایت را برای روشن شدن دعای روز سوم ماه مبارک رمضان فرموده اند.
و باعدنی فیه من السفاهة و التمویه
آیةالله جوادی عاملی درباره سفاهت می فرمایند:
سفاهت در فرهنگ قرآن

قرآن کریم بعضی از افرادی را که ممکن است در مسائل علمی قوی باشند امّا در مسائل عملی ضعیف ، سفیه می داند . مثلاً اگر کسی در مسائل ریاضی ، تجربی و مانند آن خیلی قوی باشد ولی در رابطه با گناه دست و پایش بلغزد و مرتکب بعضی از گناهانی که در متون اسلامی آمده است بشود ، روایاتی که در ذیل آیه :

ولاتؤتوا السفهاء اموالکم

مالتان را در اختیار سفیهان مگذارید .

وارد شده ، چنین شخصی را سفیه می داند .

سفاهت در مکتب قرآن وفرهنگ دین غیر از سفاهت در مسائل عادی است اگر کسی در یک رشته علمی متخصص باشد ، ولی در هنگام امتحان عملی دستش بلرزد سفیه است . فیزیکدان هایی که در کشورهای الحادی به بخشی از منظومه های کیهانی ، سفینه های با سرنشین یا بی سرنشین می فرستند که محیر العقول است ، امّا وقتی دستشان به گناه می رسد می لغزد و قدرت ضبط ندارند ، یا در مسائل اعتقادی ، ملحدانه برخورد می کنند ، چنین افرادی را فرهنگ قرآنی سفیه می داند و می فرماید :

ومن یرغب عن ملّة ابراهیم الاّ من سفه نفسه

و چه کسی از آیین ابراهیم علیه السلام روی بر می تابد جز آن که به سفاهت و سبک مغزی گراید ؟

کسی که از روش ابراهیم خلیل صلوات اللّه وسلامه علیه اعراض کرده ، سفیه است ، با این که مخترع و مبتکر است ولی قرآن او را سفیه می داند چرا ؟ چون این سَفَه در مقابل آن عقل است که « یعبد به الرحمان و یکتسب به الجنان » ،

پس اگر کسی « لم یعبد الرحمان و لم یکتسب الجنان » فهو لیس بعاقل یعنی و هو سفیه .

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... 

پس سفاهت باعث کارهای بیهوده می گردد 

از خداوند تبارک و تعالی در این ماه عزیز می خواهیم که ما را از چنین سفاهتی که باعث افتادن ما به گناه می گردد دور نگه دارد با اعمال ما و توفیق الهی.

و اجعل لی نصیباً من کل خیر تنزل فیه 

پیامبر اکرم ص می فرماید: من سعادة ابن آدم استخارته الله و رضاه بما قضی الله ، و و من شقوة ابن آدم ترکه استخارة الله و سخطه بما قضی الله .

یعنی: از خوشبختی آدمی این است که از خدا طلب خیر کند و به قضای الهی خوشنود باشد ؛ و از بدبختی آدمی این است که از خداوند طلب خیر نکند و از قضای الهی ناخشنود باشد.

و سفارش های دیگری که به ما توصیه کرده اند که در آغاز هر کاری از خداوند تبارک و تعالی طلب خیر نماییم و بهترین ایام هم رمضان المبارک است و ماه نزول برکات الهی که انشاء الله خداوند از برکاتی که در این ماه نازل می کند بهره و نصیبی هم برای ما قرار دهد ماهی که شب قدر ، شب نزول قرآن در این ماه قرار دارد.


بجودک یا اجود الاجودین

کسی که جود و بخشش دارد از چیزی که حق دیگری نیست بدو می بخشد و عطا می کند ؛ خدا را به این صفتش قسم می دهیم یعنی اینکه ما لایق و شایسته این درخواست های خود نیستیم و تنها دست نیاز به کرامت توی کریم و جواد داریم.

مولای یا مولای انت الجواد انا البخیل هل یرحم البخیل الا الجواد

طاعات و عبادات شما قبول .. التماس دعا


۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۰ ، ۰۲:۰۰
داود نوروزی


بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ ووفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.

خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوى خوشنودیت وبرکنارم دار در آن از خشم وانتقامت وتوفیق ده مرا در آن براى خواندن آیات قرآن به رحمت خودت اى مهربانترین مهربانان.

اللهم قربنی الی مرضاتک

درست است که ما از خداوند می خواهیم که ما را به سوی خشنودی و رضایتش نزدیک کند اما ما هم باید کارهایی که ما را به رضا و خشنودی خداوند نزدیک می کنند انجام بدهیم.

امیر المومنین علی ع می فرماید: 

ثلاثٌ یبلغن بالعبد رضوان الله تعالی:   کثرة الاستغفار و لین الجانب و کثرة الصدقة؛

یعنی: سه چیز است که بنده را به رضا و خشنودی خداوند تبارک و تعالی می رساند:

یک؛ زیاد استغفار و طلب مغفرت و بخشش الهی داشتن 

دو؛ نرم خو بودن در ارتباطات با مردم

سه؛ زیاد صدقه دادن

خداوند در قرآن می فرماید: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین  

یعنی: خداوند بسیار توبه کندگان را دوست دارد و پاکی طلبان را دوست دارند

در این آیه توبه کنندگان در کنار پاکان قرار گرفته اند و خداوند از یک واژه ی - یحب - برای هر دو استفاده کرده است، آنهم نه توبه کنندگان بلکه بسیار توبه کنندگان، تائبین نه بلکه توابین؛ استغفار و توبه یکی از ره های نزدیک شدن به رضوان الله و خشنودی خداوند تبارک و تعالی است.

دو؛ نرم خوئی ؛ در این جا فقط به یک روایت از امام جعفر صادق ع بسنده می کنیم، امام در باره نرم خوئی و حسن خلق می فرماید:

تلین جانبک و تطیب کلامک و تلقی اخاک ببشر حسن؛

یعنی: حسن خلق آن است که : برخوردت را نرم کنی، سخنت را پاکیزه کنی و با خوشروئی با دیگران دیدار نمائی.

پیامبر ص در فلسفه ی بعثت خویش می فرماید: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق ؛ من مبعوث شده ام تا بزرگواری ها و کرامت های اخلاقی را تمام کنم.

سوم؛ زیاد صدقه دادن، قرآن می فرماید: من جاء بالحسنة فله عشر امثالها ...

و جنبنی فیه من سخطک و نقماتک

ما از خداوند می خواهیم که از خشم و غضب خود ما را دور سازد

کسی که مرتکب محرمات الهی گردد و معصیت کند و دچار گناهان شود سخط پروردگار عالمیان را برانگیخته و نعمات الهی برای گناه کار تبدیل به نقمت خواهند شد، در دعای کمیل امیرالمومنین می فرماید: اللهم اغفر لی الذنوب التی تغییر النعم.

و وفقنی فیه لقرائة آیاتک

پیامبر اکرم ص می فرماید:

نوّروا بیوتکم بتلاوة القرآن ، فان البیت اذا کثر فیه تلاوة القرآن کثر خیره و اتسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تضیء نجوم السماء لاهل الدنیا

یعنی: خانه های تان را به وسیله تلاوت قرآن نورانی کنید؛ پس اگر در خانه ای قرآن زیاد تلاوت شود خیر آن خانه زیاد می گردد و اهل آن در گشایش و آسانی زندگی قرار می گیرند و آن خانه برای اهل آسمان چنان می درخشد که ستارگان آسمان و نجوم برای اهل زمین می درخشند.

قرآن: و اقرءوا ما تیسر من القرآن ... 

حدیث: روز قیامت به قاری قرآن گفته میشود : بخوان و بالا برو ، و قاری قرآن هر آیه ای را که می خواند یه درجه بالا می رود.

برحمتک یا ارحم الراحمین

طاعات و عبادات قبول درگاه الهی و التماس دعا

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مرداد ۹۰ ، ۰۲:۰۱
داود نوروزی